Wyprawa cz. II

Witajcie !

Co u Was? Ja kontynuuje moją wyprawę. Jako, że jestem osobą wierzącą postanowiłem zaczerpnąć rady u głowy kościoła. Udałem się do Watykanu w poszukiwaniu otuchy. Pragnąłem błogosławieństwa dla polskiej ziemi. Odpowiedź jaką uzyskałem na moją prośbę przerosła moje wszelkie granice. Papież nie zrozumiał losu Polaków, poradził nam posłuszeństwo wobec cara i modlitwę. Audiencja w Watykanie skompromitowała w moich oczach autorytet moralny Kościoła.
Ostatnim punktem mojej podróży jest Mount Blanc. Dopiero tam poczułem wolność i uzyskałem odpowiedzi na moje pytania. Uznałem, że jestem jestem człowiekiem z nieograniczonymi możliwościami, znalazłem sens istnienia ! Wykrzyczałem „ Polska Winkelriedem narodów !”. Porównałem rolę Polski w historii Europy do roli legendarnego bohatera szwajcarskiego Winkelrieda, który w bitwie z Austriakami chwycił kopie rycerzy i skierował  je wszystkie na siebie. Podobnie Polska ma spełnić ofiarę wobec innych narodów, ale ofiara ta  ma  opierać się na czynnej walce. Poczułem nagły przypływ energii, serce zaczęło bić szybciej a mój oddech stał się ciężki i głęboki. Nigdy wcześniej się tak nie czułem. To wspaniałe, że natura pozwoliła mi odnaleźć odpowiedzi w przeciwieństwie do ludzi. Na chmurze wróciłem do ojczyzny.